Zarówno czas Past Simple, jak i Past Continuous służą do opisywania przeszłości. Skąd zatem mamy wiedzieć, którego z nich powinniśmy użyć? By móc swobodnie z nich korzystać musimy dowiedzieć się, czym one się od siebie różnią oraz jak wygląda ich konstrukcja. Ale zacznijmy od samego początku.
Past Simple (podmiot + II forma czasownika), jak sama nazwa wskazuje, to czas przeszły prosty. Używamy go, gdy mówimy o sytuacjach i czynnościach, które wydarzyły się i zakończyły w określonym momencie w przeszłości. W zapamiętaniu pomogą nam charakterystyczne określenia tego czasu:
yesterday - wczoraj
ago - temu (np. two days ago = dwa dni temu)
last - w zeszłym, w ubiegłym (np. last month, last Monday)
in - w (np. in 2008 = w 2008 roku)
Czas Past Continuous (podmiot + was/were + czasownik z końcówką -ing) służy do mówienia o czynnościach niedokonanych, które działy się w określonym momencie w przeszłości. Pamiętaj jednak, że ten moment może być dokładnie określony, np. o 9 rano (at 9 am ), ale nie musi.
Wróciłam z wakacji. (czynność została zakończona)
Jechałam do domu. (byłam w trakcie jazdy)
To, jakiego czasu użyjemy zależy od tego, co dokładnie chcemy przekazać. W tym przypadku interesuje nas, czy czynność została zakończona (Past Simple), czy trwała przez dłuższy czas w przeszłości (Past Continuous).
Czym jeszcze różnią się te dwa angielskie czasy? Tym, że czasu Past Simple używamy wtedy, gdy opowiadamy o serii zakończonych wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości:
Julia odwiedziła Rzym i zrobiła kilka zdjęć.
Później zjadła pizzę w restauracji.
Julia odwiedziła Rzym w określonym czasie w przeszłości i zrobiła wtedy kilka zdjęć. Następnie zjadła pizzę we włoskiej restauracji. Wszystkie te czynności zostały zakończone.
Czasy Past Simple i Past Continuous można również połączyć. Jak to zrobić? Tło wydarzeń opisujemy za pomocą Past Continuous, a czynność, która została wykonana - za pomocą Past Simple:
Pływałam w basenie, kiedy zadzwonił telefon.
Pływanie w basenie było w tym przypadku tłem wydarzeń, a telefon, który zadzwonił przedstawia dokonaną czynność.
Obu tych czasów możemy użyć również w przypadku, gdy czynność trwająca w przeszłości (Past Continuous) została nagle przerwana przez jakieś zdarzenie (Past Simple):
Robiłam zdjęcie i nagle ktoś wszedł mi przed aparat.
Robienie zdjęć przez Julię zostało nagle przerwane, ponieważ turysta wszedł przed jej obiektyw.
Jak już zapewne zauważyliście, czasy te mocno się od siebie różnią. Jeśli chcemy powiedzieć o uczuciach, które towarzyszyły nam w określonym momencie w przeszłości, użyjemy Past Simple:
Gdy byłam w Rzymie, kochałam oglądać zachody słońca.
A co zrobić, jeśli chcemy opisać dwie czynności, które działy się równocześnie? W tym celu skorzystamy z czasu Past Continuous oraz frazy while (podczas gdy):
Opalałam się, podczas gdy Robert czytał książkę.
Ucząc się angielskich czasów przeszłych zapamiętaj koniecznie, że Past Simple jest czasem przeszłym dokonanym i opisuje wydarzenia, które miały miejsce w określonym czasie, natomiast Past Continuous wyraża czynność trwającą przez określony czas w przeszłości.
Jeśli chcesz sprawdzić, jak radzisz sobie z tymi czasami, przejdź do lekcji w naszym kursie. Znajdziesz w niej kilka praktycznych ćwiczeń. A jeśli chcesz przećwiczyć inne zestawienie czasów, zajrzyj do naszego wpisu poświęconego Present Perfect i Past Simple. Good luck!
