Oprócz tego wpisu, mamy także kilka filmów:
CONDITIONALS - TRYBY WARUNKOWE
Na pierwszą część tego pytania moglibyśmy odpowiedzieć - tym działem angielskiej gramatyki, którego nie lubimy :). Nasza niechęć wynika zapewne z tego, że angielskie conditionals, czyli tryby warunkowe, z powodu innej konstrukcji niż w języku polskim, nie są dla nas intuicyjne. Nie taki diabeł straszny, jak go malują. Mamy dla Was coś, co ułatwi naukę trybów warunkowych i pomoże w powtórkach. Ale na początek trochę teorii.
Możemy wyróżnić cztery podstawowe tryby warunkowe: tryb zerowy, pierwszy, drugi i trzeci.
Czym się od siebie różnią, jak je tworzymy i jakie warunki obejmują?
Pierwszego trybu warunkowego (1st conditional) używamy, gdy mówimy o sytuacjach, które wydarzą się w przyszłości, jeśli spełnione zostaną odpowiednie warunki. Na przykład, jeśli zaoszczędzisz pieniądze, będzie Cię stać na nowy samochód. Jeśli nie będzie padać, pójdziesz na plażę.
Konstrukcja zdania w pierwszym trybie warunkowym jest następująca:
W tej części zdania, w której pojawia się if, używamy czasownika w Present Simple, czyli w czasie teraźniejszym. Pamiętaj o tym, bo w tłumaczeniu na język polski zmieniamy ten czas na przyszły, więc jest to dość mylące. Nie zapominaj także o przecinku - stawiaj go zawsze po części zdania, w której występuje if, a przed tą z will.
Tak jak pokazaliśmy na grafice powyżej, możesz zamieniać kolejność zdań składowych. Pamiętaj o tym, że jeśli w pierwszej części zdania użyjesz will, to przed if nie stawiasz już przecinka.
Zdania twierdzące mamy opanowane. Jak w takim razie powiedzieć "jeśli nie"? Przeczenia możemy tworzyć zarówno w części zdania z if, jak i z will - w zależności od kontekstu.
If the weather is bad, I won't go out.
Jeśli pogoda będzie kiepska, nie wyjdę.
If the weather isn't bad, I will go out.
Jeśli pogoda nie będzie kiepska, wyjdę.
Will to nie jedyny czasownik charakterystyczny dla pierwszego trybu warunkowego. Oprócz niego w 1st conditional występują także inne czasowniki modalne, takie jak: might, can, should. Używamy ich wtedy, kiedy coś komuś oferujemy lub sugerujemy.
If you need money, I can give you some.
Jeśli potrzebujesz pieniędzy, mogę ci trochę dać.
W pierwszym okresie warunkowym zamiast if możemy także użyć when lub unless. Po nich również występuje czas teraźniejszy, tak jak w przypadku if, a zasada dotycząca przecinka nie zmienia się.
When I grow up, I'll be famous.
Kiedy dorosnę, będę sławna.
I'll be famous when I grow up. (bez przecinka)
Będę sławna, kiedy dorosnę.
Pamiętaj, że unless jest już przeczeniem - tłumaczymy to słowo jako jeśli nie, dlatego nie używamy po nim przeczenia.
Unless you hurry, we will be late.
Jeśli się nie pospieszysz, spóźnimy się.
Przy okazji pierwszego trybu warunkowego warto wspomnieć o tzw. trybie zerowym (0 conditional), którego używamy, gdy mówimy o rzeczach, sytuacjach i zjawiskach, które są zawsze prawdziwe i zawsze dzieją się w ten sam sposób. Jego konstrukcja jest bardzo prosta.
Używając trybu zerowego, często odnosimy się do rzeczywistych sytuacji i faktów.
W języku angielskim drugi tryb warunkowy (2nd conditional) jest używany do mówienia o wydarzeniach, które są bardzo nieprawdopodobne albo nie jest możliwe, aby działy się obecnie. Jest to tzw. tryb warunkowy "co by było, gdyby". Używamy go wtedy, kiedy mówimy o sytuacjach, które potencjalnie mogą wydarzyć się w przyszłości, ale obecnie nie wiemy, czy faktycznie się wydarzą.
Podobnie jak w przypadku pierwszego trybu warunkowego, po części zdania z if stawiamy przecinek. Jeśli jednak zmienimy kolejność zdań, przed if już nie stawiamy przecinka. Zdania przeczące tworzymy według tej samej zasady, która obowiązuje w poprzednich trybach.
If I had more money, I wouldn't work.
Gdybym miała więcej pieniędzy, nie pracowałabym.
Drugiego trybu warunkowego używamy także wtedy, kiedy chcemy udzielić komuś rady.
Robert nie kupił jeszcze biletów na loterię i nie wygrał fortuny, ale gdyby tak się stało, podróżowałby po całym świecie.
Trzeciego trybu warunkowego (3rd conditional) używamy do mówienia o sytuacjach, które wydarzyły się w przeszłości i nie mamy już na nie żadnego wpływu. Zastanawiamy się jednak, co by się wtedy stało, gdyby jednak się (nie) wydarzyły. Mówiąc prościej, w przypadku trzeciego trybu warunkowego nie “gdybamy” już o przyszłości, a o przeszłości.
Podobnie jak w poprzednich zdaniach warunkowych, po części zdania z if używamy przecinka, ale już po zmianie kolejności zdań składowych, przecinek znika - nie stawiamy go przed if.
Tym razem jako przykład posłuży nam sytuacja Laury.
Gdy zaczynała pracę w firmie jako młody i niedoświadczony pracownik, nie wiedziała, jak sprostać wszystkim obowiązkom. Gdyby miała wtedy więcej doświadczenia, z pewnością poradziłaby sobie z nimi lepiej. Teraz to już przeszłość, na którą nie ma wpływu.
Mamy nadzieję, że tworzenie zdań warunkowych w języku angielskim będzie teraz dużo prostsze. Jeśli chcecie poszerzyć swoją wiedzę o trybach warunkowych i poznać również inne, zajrzyjcie koniecznie na nasz YouTube. Mamy tam kilka filmów, w których wyjaśniamy, o co chodzi z conditionalami i jak je tworzyć.
CONDITIONALS - TRYBY WARUNKOWE
Aby sprawdzić, ile zapamiętaliście z tego wpisu i wykonać kilka ćwiczeń, kliknijcie tutaj. Wszystkie zdania możecie dodać do swoich powtórek.
