Czasowniki Modalne may i might są w języku angielskim stosowane do mówienia o możliwości wydarzenia się czegoś (w szczególności o tym, jakie są szanse na wydarzenie się czegoś) oraz do pytania o i udzielania pozwolenia (przede wszystkim w stylu formalnym).
Często używamy czasowników modalanych may i might do mówienia o tym, że jest szansa na to, że coś jest prawdziwe lub, że coś może się wydarzyć.
Przykład:
You may be right. [Możesz mieć rację] - jest to prawdopodobne.
Czasownik might nie funkcjonuje jako forma przeszła czasownika may. Oba czasowniki używane są do opisywania teraźniejszości i przyszłości. Might stosowane jest przede wszystkim jako mniej prawdopodobna lub zawierająca więcej wahania wersja may, sugerując, że na coś są mniejsze szanse. Might używamy, kiedy myślimy, że coś jest możliwe, ale niezbyt prawdopodobne.
I may go for a trip to Warsaw. [Mogę pojechać na wycieczkę do Warszawy.] - to możliwe, załóżmy, że prawdopodobne w 50%.
Jane might go with me. [Jane może pojedzie ze mną] - może, ale to mało prawdopodobne, powiedzmy w 30%.
Czasownik modalny may jest używany do mówienia o rzeczach typowych w danych okolicznościach. Jest używane w ten sposób szczególnie często w języku naukowym i akademickim. Czasownik might może być w takim znaczeniu użyty tylko do mówienia o przeszłości.
Przykład:
After taking off the passengers may experience some turbulence. [Po starcie pasażerowie mogą doświadczyć turbulencji]
Czasownik modalny might (ale nie may) może mieć też znaczenie warunkowe oznaczając, że coś może się stać w następstwie czegoś innego.
Przykład:
If you have hale short nap you might fell better. [Jeśli utniesz sobie krótką drzemkę może poczujesz się lepiej.]
Kiedy relacjonujemy w mowie zależnej przeszłą wypowiedź czasownik might zastępuje wtedy czasownik may. Sam czasownik might w mowie zależnej nie zmienia się.
Przykład:
I might be rich one day or I may marry a rich man' [Mogę zostać kiedyś bogata lub mogę wyjść za bogatego mężczyznę]
Do mówienia o tym, że coś mogło się wydarzyć lub mogło być prawdziwe w przeszłości stosujemy konstrukcje may/might + perfect infinitive. Tej samej struktury (zwłaszcza z might) możemy użyć by powiedzieć, że coś było możliwie, ale się nie wydarzyło. Struktura ta może też być wykorzystana przy odwołaniu się do przyszłości lub teraźniejszości w czasach present perfect i future perfect.
Przykład:
He may have missed his bus. [Mógł spóźnić się na autobus]
Zarówno may jak i might mogą być użyte w zdaniach do proszenia o pozwolenie na zrobienie czegoś. Ich użycie jest bardziej formalne w brzmieniu niż użycie czasowników can i could. Zwłaszcza czasownik might jest bardzo formalny. Might używany jest przede wszystkim w pytaniach pośrednich.
Przykład:
May I try this dress on? [Czy mogę przymierzyć tę sukienkę?]
Czasowniki may i might moga być użyte w mowie zależnej do relacjonowania udzielenia komuś pozwolenia. May używamy wtedy w zdaniach teraźniejszych a might w zdaniach przeszłych.
Przykłady
He says that you may stay with us. [Mówi, że możesz zostać z nami]
Czasownik modalny may (ale nie might) w języku formalnym może być użyty do wyrażania życzeń czegoś i nadziei na coś. May pojawia się najczęściej na początku zdania.
Przykłady
May your Christmas be happy! [Niech wasze święta będą wesołe!]
May God be with you. [Niech Bóg będzie z tobą]
W zdaniach twierdzących można stosować might do wyrażania próśb lub sugestii. Might może być też użyte do krytykowania czyichś działań.
Przykład:
You might see if there's any food left. [Możesz sprawdzić, czy zostało jeszcze jakieś jedzenie] - proszę cię, żebyś to zrobił.
Wyrażenie may/might as well jest w mowie potocznej stosowane do sugerowania, że można coś zrobić, bo nic lepszego lepszego czy sensownego i tak zrobić nie można. Might as well jest używane także, gdy porównujemy dwie nieprzyjemne sytuacje.
Przykład:
We may as well go home. [Równie dobrze możemy iść do domu]
The movie is boring. We might just as well stay at home. [Film jest nudy. Równie dobrze moglibyśmy zostać w domu.]
May (oraz czasami might) mogą być używane podczas rozmowy w znaczeniu podobnym do słowa although [chociaż], aby zaprezentować stwierdzenie, o którym następnie powie się, że nie ma znaczenia w dyskusji. Co ciekawe, kiedy stosujemy may w takiej sytuacji mówimy często o rzeczach, które są z całą pewnością prawdziwe a nie tylko prawdopodobne.
Przykład:
It may be a fast, but it isn't safe to drive. [Może to i szybki samochód, ale nie da się nim bezpiecznie jeździć]
Bez podania źródła to przecież plagiat.
-
12 lat temu
+1
25867
249853
62552
wacek6713 - Są dwie strony medalu; albo wiemy ale własnymi słowami nam nie wychodzi, więc lepiej wyszukać jakieś mądre tłumaczenie w necie, albo nie wiemy i też szukamy w necie. Obydwie jednak sytuacje sprowadzają się do poświęcenia swojego czasu, więc nie bądźmy tacy drobiazgowi czy to plagiat , czy nie, bo powinna się liczyć chęć pomocy innym, no chyba że ta pomoc sprowadza się tylko do nabijania punktacji, w co z założenie nie wierzymy.
-
12 lat temu
+3
25868
249853
62552
bird - Tak, szukamy w necie i... podajemy źródło. To kwestia uczciwości.
PS. Bezinteresowna pomoc nie istnieje (sami odnosimy z tego korzyść), a jeśli ktoś nie podaje źródła to motyw pomocy jest z tych mniej wzniosłych.
-
12 lat temu
25895
249853
62552
wacek6713 - Szczerze, to ja też nie zawsze podaję źródło i to nie z powodu przypisania mi laurów za wiedzę, ale przyzwyczaiłem się, że nie zawsze jest mile widziane podpieranie się obcymi linkami, niż wiadomości z portalu który używamy.
-
12 lat temu
Wykup dostęp, aby dodać komentarz.