Czy beletrystyka czytana w oryginale pomaga w nauce?

Co czytacie po angielsku? Od czego zaczynaliście? Jak wam to pomogło w angielskim?

Ja zaczynałem swoją przygodę z angielskim od Harrego Pottera. Na tłumaczenie trzeba było czekać około roku, tak więc od piątego tomu czytałem sobie w oryginale. Rozumiałem gdzieś połowę tego co czytałem, ale z grubsza rozumiałem akcję. Odkryłem wtedy, że angielski nie ma żadnych reguł co do wymowy więc przerzuciłem się na audiobooki i słucham do dziś. Harry Potter w wydaniu Stephena Frya (brytyjska wersja) lub Jima Dale'a (amerykańska) jest świetny.
Odkryłem też, że książki dla młodzieży są o wiele prostsze do zrozumienia i odkryłem Pete'a Johnsona (koniecznie przeczytajcie How To Train Your Parents) i innych brytyjskich autorów piszących dla młodzieży.
Zauważyłem, że słuchanie sprawia, że czasami wiem jak się mówi, choć nie wiem dlaczego. Ostatnio słucham także wykładów (np. The Teaching Company). Są świetnie przygotowane i praktycznie na każdy temat. Słucham o historii, nauce oraz muzyce. Wykłady te przygotowano dla szerokiej publiczności, tak więc nie trzeba mieć wykształcenia historycznego, aby słuchać historii, a mówcy są świetni i słucha się z przyjemnością. To jedna z zalet znajomości angielskiego, że ma się dostęp do rzeczy, których nie ma po polsku.
Niestety czasami stwierdzam, że moje rozumienie jest prawie idealne, ale za to umiejętność wypowiadania się o wiele słabsza, staram się więc wykorzystywać każdą okazję do mówienia po angielsku.