Gigantyczny problem z mówieniem - jak sobie z tym poradzić?

Witam,

Polecam 2 tygodnie lub miesiąc w Londynie.
A tak poważnie to poszukaj w internecie, tam jest wiele szkol internetowych. Ja sam korzystam z takiej szkoły.

Ja może spojrzałbym na Twój problem blokady języka z innej strony. Sięgnij pamięcią do przeszłości do czasów liceum. Bo właśnie i nich piszesz, że czujesz początek blokady od tamtej pory. Pomyśl przeanalizuj co się wtedy takiego stało? Czy ktoś lub coś wpłynęło na Ciebie? Jeżeli odkryjesz to "coś" zamknij ten rozdział w życiu :)

Ja zapisałam się na sześciotygodniowy intensywny kurs językowy, którego mówienie jest istotnym elementem. Polecam szczerze, bo problem miałam ten sam ;) (A jestem na poziomie B1, dlatego trochę dziwi mnie, że na poziomie B2 masz problem, bo obiektywnie patrząc masz większy zasób słów, więcej struktur językowych znasz, więc powinieneś czuć się pewniej niż ja. Dlatego słuszną radą jest faktycznie zastanowienie się, co było początkiem blokady językowej.)

Hej :) Powiem Ci od siebie, że są bardzo różne dni. Czasami potrafię powiedzieć wszystko prawie, co chcę, a czasem szukam w głowie najprostszych słów - i jest pustka.. no, prawie ;) Nie czuję blokad, bo ich nie potrzebuję - jest jak jest, w danym momencie :) Odpuścić sobie przymus bycia najlepszym, to najprostsza metoda na mówienie, jak Kali, który wie, co chce przekazać i którego każdy zrozumie.. B2 - wow! Ja na A1 :) Pozdrawiam serdecznie.

Mam podobny problem. Mój wziął się stąd, że po raz pierwszy miałam możliwość porozmawiania (z nauczycielką) po 2 latach nauki. Mój eTutorowy poziom B1 zostaje w ten sposób uziemiony, obawiam się, że gdzieś w okolicach A1. Mam za sobą dopiero 2 lekcje prowadzone przez nauczycielkę. Mylę się i jąkam, ucieka mi gramatyka, nie umiem znaleźć odpowiedniego słowa. Robię błędy, których nie popełniłabym, pisząc. Moim zdaniem trzeba ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć. Za mało mówiłeś i nie masz wprawy. Trzeba rozmawiać z drugą osobą - innej rady nie ma. Może masz kumpla czy koleżankę, z którymi mógłbyś pogadać po angielsku? Albo pomyśl o konwersacjach, tak jak radzą moi przedmówcy. Można też mówić do siebie - sama jednak nie potrafię się przełamać ;)

Znalazłam w internecie metodę nazwaną "zryciem beretu", a polegającą na słuchaniu audiobooka, a potem czytaniu tej samej książki, strona po stronie, aż cała strona jest przeczytana bez zająknięcia. Można do tego wykorzystywać też teksty podręczników - tutejsze dialogi lekcyjne powinny być dobre. Podobno niektórym pomaga. Jednak myślę, że inaczej niż przez rozmowę, sztuki konwersacji nie opanujemy.

Ważnym elementem w mówieniu jest to jakim się jest człowiekiem. Jeśli ktoś z natury jest milczkiem to nie będzie i łatwo w angielskim. Jest wiele różnych metod, ale dla osób stonowanych, nieśmiałych praca w grupie to strata czasu, jedynym rozsądnym wyjściem jest praca z nauczycielem. Jest jeszcze jeden aspekt tej ważnej sprawy, aby konwersacje odbywały się na interesujące ucznia tematy oczywiście codzienność jest jak najbardziej potrzebna, ale ważne jest też aby był to język mówiony- potoczny.

Mówić, mówić i jeszcze raz mówić jest to jedyny sposób by się nauczyć... mówić.

Nie przejmuj się swoimi błędami na tyle by były powodem zaprzestania mówienia.
Wiem jak irytujące może być słyszenie swoich błędów, doświadczam tego codziennie... i zastanawianie się... przecież ja wiem, że tak nie powinno być, to dlaczego tak mówię?
Jest to chyba spowodowane brakiem porządnego "otrzaskania" językowego jak to określam ale przyjdzie z czasem, prędzej czy później:)
Sporo też zależy od tego jak wysoko sobie postawimy poprzeczkę, ja jeszcze swojej nie przeskoczyłem.

Szczerze powiem, że nigdy nie miałem jakiejś specyficznej blokady przed mówieniem po angielsku i zawsze korzystam z okazji by coś powiedzieć.
Podczas dłuższych konwersacji czasami mnie irytuje niemożliwość przypomnienia sobie jakiegoś słowa, co wiąże się z utratą płynności wypowiedzi.
Jestem jednak świadomy tego, że tak właśnie przebiega proces nauki języka obcego.
W pracy czasami tak nawijam, że mają mnie serdecznie dosyć hehe:D

Nie wiem czy fakt, że moje wypowiedzi w j.polskim są już gorszej jakości od angielskich odpowiedników to powód do radości, raczej nie, ale na własnej skórze doświadczam jak kolosalny wpływ ma codzienne używanie języka na jego poziom!
(Od kilku lat używam mówionego polskiego tylko sporadycznie, mniej więcej w proporcji 1/10 w stosunku do angielskiego.)

Uwierzcie, że zapomnieć można wszystko, wystarczy przestać powtarzać... prędzej czy później wyleci z głowy.

"Mówić, mówić i jeszcze raz mówić jest to jedyny sposób by się nauczyć... mówić." jak napisał Quantum. Jak nie ma do kogo, to zawsze można do siebie. Jak nie ma o czym, to temat można znaleźć na Tutorze.
Ja na przykład otwieram sobie jedną z opowiastek w lekcjach np. https://www.etutor.pl/lekcje/54/550/ włączam polskie tłumaczenie i staram się tłumaczyć z powrotem na angielski. NA GŁOS!!! Tak jakbym komuś coś opowiadała.
Można też tak robić z dialogami, ale trudniej, bo tłumaczenia polskie są po każdej wypowiedzi i się "podgląda" na wersję angielską.

Najlepiej moim zdaniem (w razie braku osoby towarzyszącej i funduszu powierniczego do likwidacji) można wyłapać angielski (razem z akcentem) z filmów czy seriali. Wiem, że często pojawiają się tam slangi, ale nie oszukujmy się, mniej niż 10% ludzi mówi czystym brytyjskim (wliczając rodzinę królewską)- najlepiej jest scena bez napisów, wyłapanie ogólnych rzeczy, ogarnięcie słówek ze słuchu, posprawdzanie ich i obejrzenie tej samej sceny z napisami. Jakoś łatwiej sobie powtarzać całe dialogi (szczególnie te śmieszne), później już jakoś bliżej do konwersacji, niż powtarzania za lektorem...

"The English Coach" m.in na You Tube to propozycja Stef z Californi. Dla chętnych na American English i nie tylko. Jako osoba ucząca się i ucząca innych wyłapuje "miny" na jakie trafia każdy z nas łącznie z porównywaniem się do innych oraz zmianą naszego usposobienia w zależnosci od swobody w posługiwaniu się jezykiem. Jestem na początku drogi, ale dzięki niej jest przyjemniej. :)

Chętnie poćwiczę angielski przes Skypa, mój poziom to B1/B2.

live:.cid.db941486e77c2551

Najłatwiej to nawiązać jakieś kontakty z osobami z którymi musimy rozmawiać po angielsku - najlepiej np. jak jesteśmy na wakacjach - jeśli mamy mieszane językowo towarzystwo to się mobilizujemy do rozmowy. Łatwiej jest zacząć z osobami z krajów nie anglojęzycznych, których poziom też nie jest perfekcyjny bo mamy mniejszy stres jeśli chodzi o wymowę i błędy.
Dopiero jak opanujemy tremę i zaczniemy mówić wtedy będzie czas na korektę poprawności gramatyki i dodawanie bardziej wyszukanego słownictwa.